Stirrups in MMO-world

De wereld van de MMO's staat niet stil, neem nu bijvoorbeeld Darkfall:

Eurogamer bracht op 5 Mei een review van het spel uit, geschreven door Ed Zitron.
De conclusie van het artikel: een score van 2/10, wat volgens hun scoring policy neerkomt op "about as entertaining as the flu".
Aventurine, de makers van Darkfall, waren hier natuurlijk niet zo blij.
Ze waren zelfs zo ongelukkig met het resultaat dat ze de aanval openden.
De reviewer schreef flagrante leugens over het spel zelf, en bleek – volgens de logboeken van Aventurine – slechts enkele uren in het spel te hebben doorgebracht, waarvan de meeste in de character creator (het gedeelte van het spel waarin je een personage maakt waarmee je door het spel zal rondlopen).

Overal op internet sprongen Darkfall spelers op die de review aanvielen, en de publieke opinie over Darkfall werd er niet bepaald beter door. De scheiding tussen mensen die van het spel houden en zij die het spel haten is groter dan ooit, een positie ertussen lijkt iets dat niet kan. Het gemiddelde niveau van de community van het spel lijkt werkelijk lager en lager te worden.

Ik had eerst geen zin om hierover te schrijven. Ik volg het spel al ongeveer een jaar (het is ongeveer twee maand of zo uit nu), maar heb het nog niet gespeeld,de firewall op UCLAN zou de poorten toch blokkeren, dus kopen heeft geen zin. Daarnaast is het ook zo dat het spel alleen op hun site te kopen is, en dagelijks (behalve in het weekend) bieden ze enkele kopieën aan (verwacht wordt enkele duizenden) die vervolgens binnen het half uur zijn verkocht.
Aventurine is een klein bedrijfje dat geen ervaring had met het maken en uitbrengen van een MMO, en de grote hype voor het spel heeft er voor gezorgd dat ze veel meer mensen hebben die het spel willen spelen dan dat ze kunnen draaien op hun servers.

Donderdag heeft Tasos (de spreekbuis van Aventurine) echter weer iets geschreven over het incident: Eurogamer zal het spel laten re-reviewen door iemand anders, maar de eerste wordt niet van de site gehaald.

Het geheel is gewoon een grote soap met de diepgang van Familie (geen), die zowel Aventurine als Eurogamer schade heeft berokkend (vooral de eerste dan).

Wie er ook gelijk heeft, mijn zin om ooit nog Darkfall te spelen is er in ieder geval sterk door afgenomen, en ondertussen lijkt de playerbase te krimpen. Ik denk dat ik dit spel gewoon zal passeren terwijl het aan de kant van de baan ligt te sterven.

 

Een ander spel in de MMO wereld die deze week mijn aandacht greep was Ryzom.
Dit spel speelt zich af op de levende planeet Atys en wordt weer commercieel.
Het is een van de weinige mmo werelden waar ik me echt goed heb gevoeld (een andere is Star Wars Galaxies, maar over dat spel en de gevolgen die het heeft gehad op mij kan je een heel boek vullen), het heeft een kleine maar dichte community die ook dicht bij de makers van het spel stond. Er was geen 'endgame', hoewel er natuurlijk bepaalde plekken waren die je als nieuwe speler niet levend zou kunnen bereiken, gewoon omdat ze zo dodelijk waren.
Het spel heeft een heus ecosysteem: je hebt herbivoren, carnivoren, dieren die van je zullen weglopen, dieren die nieuwsgierig je zullen komen besnuffelen, en helaas ook dieren die je vooral zien als een snack. Net zoals in de echte wereld heb je ook dieren die migreren door de seizoenen, hetgeen interessante gevolgen had: Een bepaalde bergpas waar je door moest om naar een ander gebied te gaan (je kon natuurlijk ook een omweg nemen), was alleen betreedbaar gedurende bepaalde tijden doordat de dieren die er op leefden (zeer agressieve Kitins) er in de meeste gevallen waren.

Grondstoffen waren ook afhankelijk van de seizoenen, de grondstoffen van de beste kwaliteit waren dan ook nog eens afhankelijk van wanneer je ze probeerde op te graven (dag/nacht) en soms zelf van welk weer het was.

Spelers nemen de rol aan van een van de vier verschillende rassen. Samen vormen ze de "Homins", mensachtigen.
Ieder ras heeft zo z'n eigen landschap : De Fyros in de woestijn, de Matys in een bos, de Tryker in een landschap vol meren en kusten en de Zoraï in hun tropische regenwouden.
Verder heb je ook twee religies: zij die de Kami volgen (een meer naturalistische beweging die de levende planeet wil beschermen tegen exploitatie etc. De Kami zouden ook afkomstig zijn van Atys zelf), of de Karavan (een high-tech organisatie die een of "Moeder" godin vereert), ik ging helemaal voor de Kami.
Kwestie van een beetje competitie in het spel te hebben, zijn er ook plekken die je als guild (een groep spelers die zich samen groeperen onder een naam) kan veroveren. Hier speelt de religie die je guild aanhangt ook een rol, want je zal nooit strijden tegen slechts een andere guild , iedereen wordt er voor opgetrommeld. Gezien het aantal spelers worden de strijders dan ook opgesplitst in verschillende teams: een team dat zich achteraan bevind en die de rest in leven probeert te houden, teams daarvoor dat met magie de tegenstander probeert neer te slaan, teams die met geweren en consorten de vijand bestookten, en vooraan strijders die met bijl, speer, hellebaard, zwaard, dolk en wat voor ander mêlee wapen de vijand neerslaan, -stoten, -houwen of –steken.

Ik zou hier nog uren over kunnen doorschrijven, maar ik ga het aan betere schrijvers overlaten: hier is iemand die het spel al lang speelt en een zeer goed verteld waarom de wereld van Ryzom zo veel anders is dan andere games.